Tarih ve Şiirin Buluştuğu Nokta

1447’ye Tarih

Yeni yıla, gönlüm dedi:
Hayırla gel, hoş âmedî!..

Küçük kardeşin maalesef;
Güzel vedâ eylemedi!

Bizde vehin, ümmet rehin,
Bulsak da milyar adedi…

Aczimizi göre göre,
Gazze, bebekler meşhedi…

Çıfıt zulmüne destektir,
Şarkı, garbı, Sind’i, Hind’i…

Kardeş diye bildiklerin,
Boykot kırmaktır tek cehdi…

Bu gafletle gitti dünya,
Olmasın hüsran ebedî…

Ümmetin hâlini görse,
Gelmeyi ister mi Mehdî?

Tek bir güzel haber vardı,
Rusya’ya sürdük Esed’i…

Belki ordan filiz verir,
Mevlâ’nın nusret vaadi…

Hak niye yardım etmesin,
Hakkıyla kul olsa abdi?

Şâhit değil mi torunun,
Haçlı kovalayan ceddi?

Ümmete Hak dirlik versin;
Bu yıl olsun hak mesnedi.

Liyâkatle gelsin artık,
Mazlumlara Hak mededi…

Harf ve rakamlara kaldı;
Âciz Tâlî’nin ümidi.

Tarih şanla dönsün şimdi:
«Şimdi Bin Dört Yüz Kırk Yedi…»1447

شيمدى بيك درت يوز قرق يدى

 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir