Şuurlu bir muallim, dâvâ sahibi insan,
Hak çağırdı İsmail Kandemir’i pür îman…
Ömrünü vakfeyledi, ecdad vakıflarına,
Bursevî, Ayasofya, şahit vasıflarına…
Yâ Rab, mescidlerine sahip çıkan kulunu,
Firdevs cennetlerine, lutfen yerleştir onu…
Üçler gelip tarihi, hikmet ile söyledi:
«Kariye’de salâtı duydu vefât eyledi.» 1442+3:1445
Şiir kabre işlendi.
Bir yanıt yazın