“Bir zamanlar Rabbi, İbrahim’i birtakım kelimelerle sınamış,
onları tam olarak yerine getirince;
«–Ben seni insanlara önder yapacağım.» demişti.
(İbrahim);
«–Soyumdan da (önderler yap, yâ Rabbi!)» dedi.
Allah;
«–Ahdim zâlimlere ermez (onlar için söz vermem)!» buyurdu.”
(el-Bakara, 124)
Rabbimiz dedi: ey Halil İbrahim!
“Seni imam / önder eyleyeceğim!”

Halil’de nesline dair endişe:
“Neslimi de katsan, bu yükselişe…”

“Olmaz!” dedi Mevlâ, “Bu hak mü’minin,
Hak’tan yardım, haddi değil zâlimin.”

Halil İbrahim’in aziz sofrası,
Değildir riyâkâr hizip mavrası.

Olsun ki gayrette, son tâkatimiz,
Nusrete hep olsun liyâkatimiz…

Geldi kırklar tarihi bu seçimin: +40
«Kāle: Lâ yenâlü ahdî’z-zâlimîn!..» 1404:1444

قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِم۪ينَ